روش شناسی کاشف الغطاءبر شرح نهج البلاغه «محمدعبده» مدلی روش‌مند در راستای معرفی علمی این اثر است و از آن‌جهت‌که نوع نگاه کاشف الغطاء را در تعلیق‌ها نشان می‌دهد حائز اهمیت است. گونه‌های تفسیری و تعلیقی کاشف الغطاء متعدد است، در بخشی از آن به شرح و تبیین کلام علی و یا کلام شارحان پرداخته است، و در شرح خود به سیاق کلام، قواعد ادبی و بلاغی توجه ویژه‌ای داشته است، نقد گفتار شارحان برمبنای عصبیت شارحان و نیز خروج بی دلیل از دلالت ظاهری کلام جزو اشکال‌های اساسی است‌که کاشف الغطاء مطرح کرده است، البته هم‌سویی با شارحان نیز در مواردی از تعلیق‌ها قابل‌‌‌ملاحظه است، انتخاب شرح محمد عبده ورویکرد کاشف الغطاء در مواجهه با این اثرگویای نگاه تقریبی وی بوده و می‌تواند در راستای وحدت فکری مسلمانان اثرگذار باشد.
)