در خصال صدوق روایتی به امام صادق نسبت داده شده که درون مایۀ آن نفی برخی از خصلتها همچون جنون، جذام، برص، ابنه و... از شیعیان است حال آنکه برخی از این ویژگیها در شیعیان وجود دارد و مشاهدۀ اینگونه احادیث باعث ایجاد یأس و ناامیدی این قشر از شیعیان و شبهه پراکنی دشمنان اسلام و شیعیان شده است، واکاوی سندی این حدیث بیانگر مخدوش بودن آن است، دو نفر از راویان حدیث ضعیف میباشد و صحابی معصوم نیز از سند حذف شده و شرط اتصال سند در آن محقق نیست همچنین بررسی متنی حدیث در قالب تحلیل واژگان حدیث حاکی از معنایی متفاوت از فهم رایج آن است بعلاوه این حدیث با دستهای از روایات متعارض بوده و با قرآن و عقل نیز سازگاری ندارد.